In vitro fertilisatie (IVF) is de meest gebruikte geassisteerde voortplantingstechniek in vruchtbaarheidsklinieken. We spreken van in vitro fertilisatie wanneer we het hebben over de techniek die wordt gebruikt om de eicel met het zaad te bevruchten, zoals die wordt uitgevoerd in een laboratorium op een kweekplaatje en buiten het lichaam van de vrouw.
Er bestaan twee soorten IVF: de traditionele methode en ICSI. Bij de traditionele methode worden de eicel en de zaadcellen samen op een kweekplaatje geplaatst, waarna de bevruchting op natuurlijke manier plaatsvindt. Deze techniek wordt gebruikt wanneer de kwaliteit van het zaad goed is. Bij ICSI (Intracytoplasmatische sperma-injectie) is het daarentegen de embryoloog die de zaadcel selecteert, en deze vervolgens micro-injecteert in de eicel. Deze techniek wordt gebruikt wanneer de kwaliteit van het zaad laag is. De embryoloog selecteert namelijk de zaadcel met de meeste potentie.

Ons gezamenlijke doel is om embryo’s te genereren van goede kwaliteit. De patiënt start daarom een gecontroleerde stimuleringsprocedure van de eierstokken, zodat we een geschikt aantal eicellen voor de bevruchting kunnen garanderen. Wanneer de eicellen rijp zijn, worden deze door middel van een eicelpunctie verkregen. Ze worden vervolgens in het laboratorium bevrucht met het zaad van de partner of van een anonieme donor. Hier worden de embryo’s nauwkeurig in de gaten gehouden, tot het juiste rijpingsstadium is bereikt. Vervolgens wordt de terugplaatsing in gang gezet, waarna de innesteling plaatsvindt en de langverwachte zwangerschap tot stand wordt gebracht.
We hechten veel belang aan het bestuderen en voorbereiden van het endometrium van iedere patiënte. Met deze richtlijnen hebben we aangetoond dat het bepalen van het beste moment voor terugplaatsing van het embryo, ons in staat stelt om de kans op het zwanger worden te vergroten. Bij onze vruchtbaarheidsbehandelingen proberen we de natuurlijke stappen van de menselijke voortplanting zoveel mogelijk te volgen. We optimaliseren echter wel elk proces om zo de resultaten te verbeteren.
In vitro fertilisatie biedt hogere zwangerschapspercentages vergeleken met andere vruchtbaarheidsbehandelingen zoals kunstmatige inseminatie. Uw vruchtbaarheidsspecialist zal aan de hand van een persoonlijke beoordeling van iedere patiënt en de juiste diagnose, u advies kunnen geven en u begeleiden bij de keuze voor de meest geschikte behandeling
Soorten in vitro fertilisatie:
- IVF met eigen eicel en zaad van de partner.
- IVF met eigen eicel en zaad van een anonieme donor.
- IVF met eicel van een anonieme donor en zaad van de partner (Eiceldonatie).
- IVF met eicel en zaad van anonieme donoren (Dubbele donatie).
- IVF met eicel van de partner en zaad van een anonieme donor (ROPA-methode).

Voor wie is in vitro fertilisatie geschikt?
Deze techniek wordt aangeraden in het geval van:
Meerdere gefaalde pogingen met kunstmatige inseminatie.
Herhaalde miskramen.
Endometriose, geblokkeerde eileiders of gebrek aan eileiders.
Matige of ernstige mannelijke onvruchtbaarheid.
Lage eicelreserve.
Alleenstaande moeders uit vrije wil.
Patiënten met een indicatie voor pre-implantatie genetisch onderzoek.

Hoe verloopt de procedure van in vitro fertilisatie?
Hieronder vertellen we u stap voor stap hoe de behandeling met in vitro fertilisatie in zijn werk gaat:
1. Het eerste bezoek om uw geval te evalueren en op basis hiervan een geschikt therapeutisch plan op te stellen: De behandeling wordt aangepast aan uw beschikbaarheid, om onnodige stress te vermijden.
2. Stimulatie van de eierstokken: Het doel van de IVF behandeling is om zoveel mogelijk eicellen te verkrijgen. Hiervoor is een stimulatie van de eierstokken nodig, waarbij dagelijks hormonen worden toegediend via onderhuidse injecties, om de groei van de follikels te stimuleren. Deze eerste fase duurt tussen normaal gesproken de 10 en 14 dagen. Tijdens deze periode controleren we de reactie van uw eierstokken met een echografie. Zodra we met de echo vaststellen dat de follikels de juiste grootte bereikt hebben, induceren we de eisprong met een laatste injectie van het bHCG hormoon. Vervolgens wordt de datum gepland voor de eicelpunctie.
3. Eicelpunctie: Dit is een simpele en snelle procedure (van ongeveer een kwartier) dat uitgevoerd wordt onder lichte verdoving, om enig ongemak te voorkomen. Tijdens de punctie wordt door middel van lichte aspiratie het follikelvocht uit de follikels gehaald, waarin de eicellen zich bevinden die zich tijdens deze cyclus hebben ontwikkeld. Dit wordt gedaan aan de hand van een transvaginale echografie. U hoeft hiervoor niet opgenomen te worden in het ziekenhuis. Hierdoor verloopt het herstel snel en kunt u uw normale leven weer oppakken.
4. Bevruchting en ontwikkeling van het embryo: de rijpe eicellen die bij de punctie zijn verkregen, worden in het laboratorium bevrucht (met zaad van de partner of van een donor) om zo embryo’s te ontwikkelen. In de regel wordt voor de bevruchting gebruik gemaakt van de ICSI-techniek, waarbij het zaad door middel van een micro-injectie wordt geïnjecteerd, om zo het bevruchtingspercentage te verhogen. De verkregen embryo’s worden in de laboratoriumincubatoren onder observatie gehouden, tot ze het blastocystestadium hebben bereikt (op dag 5 of 6 van de embryonale ontwikkeling).
5.Terugplaatsing van het embryo: De terugplaatsing van het embryo wordt bij voorkeur op dag 5 van de ontwikkeling uitgevoerd, waardoor het innestelingspercentage wordt verhoogd. Dit is een eenvoudige procedure, dat bestaat uit het terugplaatsen van het gekozen embryo in de baarmoeder van de patiënte. Hier is geen anesthesie voor nodig. Bij de selectie van embryo’s worden zeer strenge kwaliteitscriteria gehanteerd, met het doel om de kans op zwangerschap te verhogen in zo min mogelijk pogingen.
6. Wachten op de uitslag: Na de terugplaatsing kunt u gewoon uw normale leven weer oppakken, waarbij u onze aanbevelingen volgt. U zult de resultaten van de behandeling na zo’n twee weken weten.